Hameeda 's leven is getekend door kindermishandeling

Verwaarlozing, mishandeling en leugens

Hameeda: “Mijn zusjes en ik werden door mijn vader emotioneel verwaarloosd en mishandeld. We mochten hem uit respect niet in de ogen kijken. Hij sloot ons apart van elkaar op. En hij sloeg mijn moeder vaak de kamer door, waarna wij zelf aan de beurt waren.”

“In het bijzijn van mijn moeder voelden we ons nog een beetje veilig. Maar dat veranderde toen mijn vader samen met mijn moeder en jongste zusje naar Pakistan ging. Mijn vader kwam alleen terug, en vertelde dat mijn moeder en jongste zusje waren overleden door een verkeersongeval. Pas dertig jaar later ontdekten mijn andere zusjes en ik dat dit nooit gebeurd is, en dat ze nog leefden.”

“Vanaf het moment dat mijn vader alleen terugkwam uit Pakistan, waren wij niet meer beschermd. De emotionele mishandeling vond ik het ergst: zo noemde hij me altijd ‘Muri’, wat in het Pakistaans ‘dood’ betekent. Ik zie nu in mijn leven en in mijn werk de littekens die door psychische mishandeling ontstaan. Een laag zelfbeeld, een gebrek aan zelfvertrouwen en het gevoel dat je jezelf kwijt bent.”

Hameeda heeft in al die jaren meerdere keren de politie, de school en de buren gewaarschuwd, maar werd nooit geloofd. Ze vertelt: “Aan de buitenkant kon je niet zien wat er achter de voordeur gebeurde. En dat was ook zó schokkend, dat mensen bij een vermoeden liever hun ogen sloten, het eigenlijk niet wilden zien. Toen ik dertien jaar was werd ik uit huis geplaatst, en ik heb hierna zes jaar in verschillende kindertehuizen gewoond.”

Besef en (h)erkenning

Hameeda: “Het besef dat wat ik als kind meemaakte, huiselijk geweld en kindermishandeling wordt genoemd, kwam pas op 27-jarige leeftijd. Na de geboorte van mijn dochter. De onschuld en kwetsbaarheid die ik voelde toen ik mijn kindje vasthield, bracht veel van het verleden naar boven. Ik ben er toen over gaan lezen, en vond steun in de verhalen van andere slachtoffers.”

Dit was voor Hameeda ook de reden om haar eigen verhaal op te schrijven. In de hoop dat anderen hierin herkenning en erkenning konden vinden. Met haar boeken (waaronder Verborgen tralies en Gebroken cirkel) bleek ze veel mensen te raken.

Hameeda: “Ik kreeg brieven van volwassen slachtoffers van kindermishandeling die zeiden dat het leek alsof ik hun stem was. Ik vertelde wat zij nog niet durfden te vertellen.”

Patronen doorbreken

Vanuit de wens om meer lotgenoten te helpen, startte Hameeda de Academie voor Herstel en Ervaringsdeskundigheid. Als herstelcoach en ervaringsdeskundige organiseert ze lotgenotencontact en themadagen, zodat slachtoffers kunnen praten over wat ze hebben meegemaakt.

Naast herstelcoach is Hameeda sinds 2005 ook eigenaar van Hameeda Lakho Training & Coaching en Advies. Van hieruit geeft ze advies en organiseert ze verschillende projecten met het thema kindermishandeling en huiselijk geweld. Voor onder andere de gemeente, de overheid en organisaties.

Nooit opgeven

Hameeda voelt een grote verantwoordelijkheid om haar ervaring met mishandeling en geweld te blijven inzetten als kracht.

Hameeda: “Jaarlijks overlijden er in Nederland zestig kinderen door kindermishandeling. Er zijn soms mensen die het uiteindelijk niet redden. Ik weet dat ik het verschil kan maken door voor mensen op te komen. Door te zeggen: je mag er zijn en je wordt gezien en gehoord.”

“Het is ook onze sociale verantwoordelijkheid om slachtoffers te erkennen en een stem te geven. Door mensen een helpende hand te bieden, kunnen ze hun kracht terugvinden. Want wij zijn hele sterke mensen en hebben al heel veel overwonnen.”

Wil je zelf jouw verhaal delen op Slachtofferwijzer, anoniem of onder je eigen naam? Dit kan veel steun en herkenning geven aan lotgenoten en kan jou zelf ook helpen in je herstel. Lees meer over het delen van jouw verhaal op Slachtofferwijzer.