Manfred is niet meer wie hij was na een overval op zijn restaurant, maar hij geeft niet op

Grote dromen kunnen in één dag kapotgaan. Dat weet Manfred als geen ander. Midden in de coronatijd opende hij een restaurant en wist het tot een succes te maken. Tot die middag van de overval, die het leven van Manfred voorgoed veranderde.

Manfred: “Ik was vroeg in de middag aan het werk in het restaurant om wat dingen voor te bereiden. De deur stond open, want elk moment konden de medewerkers binnenkomen. Maar in plaats van mijn collega’s kwamen twee gewapende mannen het restaurant binnen.”

“Het ging allemaal zo ontzettend snel. Ik werd bedreigd en kreeg een paar klappen met het wapen op mijn hoofd. Voor ik het wist, waren ze weg.”

Nog elke dag last

Manfred moest voor zijn hoofdwonden naar het ziekenhuis. En kreeg direct na de overval ook psychische hulp. Deze hulp krijgt hij nog steeds. Want hoe kort het moment van de overval ook was, het dreunt nog lang na.

“Ik was op dat moment echt bang dat ik dood zou gaan. En hierbij zijn heel veel emoties en stressreacties ontstaan, waar ik nu nog elke dag last van heb. Ik ben niet niet meer wie ik was sinds de overval.”

“In de horeca moet je tegen stress kunnen, en scherp en sterk zijn. Nu schrik ik van elk geluid en voel ik me onveilig. Ik kan mijn aandacht nergens bijhouden en het is echt een chaos in mijn hoofd. Slapen lukt bijna niet.”

Geen geld meer voor boodschappen

Manfred: “Omdat ik niet meer kon werken, moest ik mijn restaurant sluiten. Al mijn spaargeld zat erin en ik had zelfs geen geld meer voor boodschappen. Via het Noodhulpfonds van Fonds Slachtofferhulp kan ik me gelukkig tijdelijk redden. Tot ik een vergoeding ontvang van het Schadefonds.”

“Het helpt me enorm dat ik in elk geval even een pauze heb van mijn geldzorgen. Ik weet dat ik tijd nodig heb om te herstellen en die tijd heb ik nu gekregen.”

Hoop voor de toekomst

Het restaurant is gesloten, de rekeningen lopen door en Manfred heeft nog elke dag last van de overval. Toch geeft de horecaman in hart en nieren niet op.

“Het is zeker niet makkelijk, maar ooit zie ik mezelf toch weer in een keuken van een eigen restaurant staan. Ik kom hier overheen. Ik besef dat het nu moeilijk is, maar ik kom terug.”

* Om privacy-redenen is de naam en de foto van Manfred niet echt. Zijn verhaal is dat wel.

Wil je zelf jouw verhaal delen op Slachtofferwijzer, anoniem of onder je eigen naam? Dit kan veel steun en herkenning geven aan lotgenoten en kan jou zelf ook helpen in je herstel. Lees meer over het delen van jouw verhaal op Slachtofferwijzer.