Manfred's restaurant werd overvallen

Nu is het restaurant gesloten, maar de rekeningen lopen door. Toch geeft de horecaman in hart en nieren niet op. “Ik kom hier overheen. Ik besef dat het nu moeilijk is, maar ik kom terug.”

Manfred was aan het werk in zijn restaurant. Het was nog vroeg in de middag, de beste tijd om in zijn eentje rustig een aantal gerechten voor te bereiden. De deur stond open, want elk moment konden de medewerkers binnenkomen. Maar in plaats van zijn collega’s, kwamen twee gewapende mannen het restaurant binnen. “Het ging allemaal zo ontzettend snel”, weet Manfred nog. “Ik werd bedreigd en kreeg een paar klappen met het wapen op mijn hoofd, waarvoor ik later in het ziekenhuis behandeld moest worden. Voor ik het wist, waren ze waren weg.”

Doodsangsten

Maar dat korte moment dreunt wel lang na. De restauranteigenaar heeft letterlijk doodsangsten uitgestaan tijdens de gewapende overval. Hij heeft nog elke dag last van de emoties en stressreacties die daarbij zijn ontstaan. Direct na de overval heeft hij hulp gekregen van de psychiatrische crisisdienst, waar Manfred nog steeds onder behandeling is. "Ik ben niet meer wie ik was sinds de overval. In de horeca moet je scherp zijn, stressbestendig en sterk. Nu schrik ik van elk geluid, ik voel me onveilig. Ik kan me niet meer concentreren. Het is echt een chaos in mijn hoofd. Slapen lukt nauwelijks.”

Geld voor boodschappen

Manfred moest zijn restaurant uiteindelijk sluiten, omdat hij niet meer kon werken. Al het spaargeld dat hij had, heeft hij in het restaurant zitten. Via het Noodhulpfonds van Fonds Slachtofferhulp heeft hij een financiële bijdrage gekregen, met dat geld kan hij de tijd doorkomen totdat hij geld uitgekeerd krijgt van het Schadefonds. Want zelfs geld voor boodschappen had hij niet meer.

Terug naar de keuken?

“Het helpt me enorm dat ik in elk geval even een pauze heb van mijn financiële zorgen. Ik weet dat ik tijd nodig heb om te herstellen en die tijd heb ik nu gekregen. Het is zeker niet makkelijk, maar op een dag zie mezelf toch weer in een keuken van een eigen restaurant staan.”

*Om privacy redenen is de naam en de foto van Manfred niet echt. Zijn verhaal is dat wel.