Romi vond de moed om over haar loverboy te praten

Toen Romi in de vierde klas van de havo zat, ging ze regelmatig naar het skatepark. Ook op de dag dat ze hier een jongen ontmoette.

Het begon onschuldig

Romi: “Ik zat met twee klasgenootjes te kijken, toen hij op een gegeven moment naar ons toe kwam lopen. Hij zag er niet echt uit als een typische stoere jongen, zoals de rest van zijn vrienden. Toch kwam hij wel gelijk zelfverzekerd over en vroeg hij of hij mijn Snapchat mocht. Ik kreeg niet echt aandacht op school omdat ik best verlegen was, dus ik vond het wel leuk.”

“Niet veel later stuurden we elkaar foto’s. In het begin waren dat gewone beelden, later stuurden we ook naaktfoto’s naar elkaar. Ik zag daar zelf niet zo het kwaad van in en vond het ook moeilijk om ‘nee’ te zeggen.”

“Na een tijdje sprak ik ook met hem af. Dan zoende hij me en raakte hij me aan op plekken waar ik dat helemaal niet wilde. Ik voelde me er totaal niet fijn bij, maar de sfeer sloeg om als ik daar iets van zei. Later begon hij ook met dreigen als ik zei iets niet te willen, zoals met het verspreiden van mijn naaktfoto’s.”

Van kwaad tot erger

Romi wilde eigenlijk niet meer met hem afspreken. Ze vertelt: “Ik bedacht smoesjes. Maar toch was het lastig om uit zijn macht te komen. Hij was vaak ook juist heel lief voor me.”

“Ook wilde hij dat ik zijn vrienden zou leren kennen. Die kwamen een keer ‘s avonds langs en dat was echt vreselijk. Ze deden allemaal dingen die ik helemaal niet wilde. En zaten aan me, tegen mijn wil.”

“Later stuurde een van zijn vrienden me een naaktfoto van mij die ik alleen met mijn vriend had gedeeld. Hij zei dat hij met me wilde afspreken en dat mijn vriend dat ook goed vond. Op dat moment draaide mijn maag echt om van de stress, ik wilde helemaal niet afspreken. Toen zei hij dat als ik het niet deed, hij mijn foto online zou zetten.”

“Van mijn vriend mocht ik er niet over praten met mijn vriendinnen en ouders. Volgens hem waren mijn vriendinnen niet goed voor me. Ik ging daar steeds meer in geloven. Mijn moeder vroeg regelmatig wat er aan de hand was, maar ik durfde lange tijd niets tegen haar te zeggen.”

De moed om te praten

Uiteindelijk heeft Romi toch de moed gevonden en haar verhaal met haar ouders gedeeld. Hierdoor lukte het haar om los te komen uit deze situatie. Romi: “Ik vond het heel moeilijk om erover te praten, toch merkte ik ook dat het hielp. Ik was bang voor de reacties, maar iedereen reageerde eigenlijk heel goed.”

“Ik weet nu ook dat wat er gebeurd is, niet mijn eigen schuld is. Ik vind het belangrijk dat anderen die dit ook worden aangedaan, dit weten. Want je hoeft het niet alleen te doen en praten helpt echt.”

* Om privacy-redenen is de naam en de foto van Romi niet echt. Haar verhaal is dat wel.

Wil je zelf jouw verhaal delen op Slachtofferwijzer, anoniem of onder je eigen naam? Dit kan veel steun en herkenning geven aan lotgenoten en kan jou zelf ook helpen in je herstel. Lees meer over het delen van jouw verhaal op Slachtofferwijzer.