Riek maakte een woninginbraak mee
Een woninginbraak is heftig om mee te maken. Iemand komt zonder toestemming je huis binnen, zit aan je spullen, steelt ze. Ook Riek en haar man maakte dit mee, terwijl ze vijftien jaar geleden diep lagen te slapen. Ze deelt haar verhaal op Slachtofferwijzer en vertelt wat haar heeft geholpen om de woninginbraak te verwerken.
Vijftien jaar geleden dacht Riek aan een normale dag te beginnen. Tot ze beneden kwam, de deur open zag staan en het huis overhoop zag liggen. Er bleek te zijn ingebroken terwijl haar man en zij lagen te slapen.
Riek: “We hebben ’s nachts niets gemerkt, geen geluid, niets. Heel eng dat zoiets kan gebeuren terwijl je zelf thuis bent.”
De eerste schrik
Riek: “Je schrikt je rot. De deur stond open en het eerste wat ik dacht was: waar zijn de twee katten? Een rilling liep over mijn lijf toen zij nergens te bekennen waren. Gelukkig had er één al snel weer de weg terug naar huis gevonden. De ander is twee dagen vermist geweest.”
“Ik geef weinig om spullen, maar er waren ook twee ringen van mijn dochters weg die veel voor mij betekenden. Verder waren onder andere onze paspoorten, geld en een camera gestolen.”
“Het voelt vies als er mensen zonder toestemming in je huis zijn geweest.”
De politie stond binnen twintig minuten voor de deur en ging meteen aan de slag. “Het voelt vies als er mensen zonder toestemming in je huis zijn geweest. De politie deed sporenonderzoek en vertelde dat inbrekers door de spanning vaak poep of plas achterlaten. Wij konden, hoe vervelend ook, van geluk spreken dat ze alleen naast de wc hadden geplast.”
“Na het onderzoek pakten we de schoonmaakmiddelen om alles weer in orde te maken. De uren gingen in een waas voorbij en het leek alsof we in een film terecht waren gekomen. Mijn dochter zou later die dag thuiskomen. Het was haar 18e verjaardag, een belangrijk moment dat we niet hebben kunnen vieren.”
Ook lang erna nog gevolgen
Sommige spullen zijn gelukkig teruggevonden. Al zorgde dit naast opluchting ook voor problemen.
Riek: “De volgende dag stonden er mensen die verderop woonden met een stapeltje gevonden spullen voor de deur. De inbrekers hadden onze brieven en wat spullen in hun vuilnisbak achtergelaten. Heel fijn dat deze buurtbewoners het kwamen terugbrengen.”
“Later die week vonden we ook het paspoort van mijn man onverwachts op de deurmat. We hadden zijn paspoort na de woninginbraak direct als vermist opgegeven. Maar we waren zo opgelucht om enkele spullen terug te zien, dat we vergeten zijn om dit terug te draaien. Een tijd later, tijdens onze reis naar Mexico, zorgde dit plotseling voor problemen.”
“Op het vliegveld in Amerika werden we aangehouden: mijn man reisde op een vermist paspoort. Gelukkig mochten we uiteindelijk door de douane. Maar het laat zien hoe zo’n gebeurtenis nog lang door kan werken.”
Verwerking
Inmiddels wonen Riek en haar man in een andere woning. Riek vertelt: “Een inbraak kan altijd gebeuren, de deuren zaten toen ook op slot. Toch controleer ik sindsdien elke avond voordat ik ga slapen of alles is afgesloten. Ik ben hier veel oplettender in geworden.”
“Praat erover. Dat helpt echt.”
“Door mijn werk binnen de hulpverlening wist ik dat praten over een heftige gebeurtenis helpt bij het verwerken ervan. Gelukkig kon dat in de buurt waar ik toen woonde goed. Ik zou dan ook aan iedereen die een woninginbraak meemaakt willen meegeven: praat erover. Dat helpt echt.”
Wil je zelf jouw verhaal delen op Slachtofferwijzer, anoniem of onder je eigen naam? Dit kan veel steun en herkenning geven aan lotgenoten en kan jou zelf ook helpen in je herstel. Lees meer over het delen van jouw verhaal op Slachtofferwijzer.
Verhalen van anderen
Bekijk alle verhalen
Lees verder
Vertel ons wat je vindt van deze website