Emilie maakte een woningbraak mee en praatte hierover met haar omgeving

Emilie: “Normaal werd ik in de ochtend wakker van m’n wekker, maar deze ochtend was het anders. Ik hoorde allerlei onrust in huis en had geen idee wat er aan de hand was. Ik kwam mijn slaapkamer uit en liep naar de overloop, waar ik mijn broertje tegenkwam. Mijn moeder stond beneden in de gang en riep naar mij en mijn broertje dat we boven moesten blijven.”

Ingebroken

“Mijn moeders toon was zo serieus dat ik gelijk door had dat er wat er aan de hand was. Mijn vader ging wel naar beneden toe. Boven probeerden mijn broertje en ik ons een beetje te vermaken. Ik raakte zelfs een beetje geïrriteerd omdat ik inmiddels niet meer op tijd op school zou zijn door al het gedoe. Na een tijdje kwam mijn vader weer terug naar boven. Hij vertelde ons dat er ’s nachts was ingebroken en dat er politie beneden was om onderzoek te doen. Ik schrok daar natuurlijk heel erg van.”

Als een tornado

“Even later mochten we alsnog naar beneden omdat de politie het onderzoek had afgerond. Wat ik beneden zag, was precies zoals je het in de film ook ziet. Alsof er een tornado door ons huis was geraasd. Overal lagen spullen en stonden kastjes en lades open. Het was een heel bizar gezicht en ook heel erg indrukwekkend. Mijn moeder vertelde toen dat de inbrekers een laptop hadden gestolen en ook een paar tassen hadden meegenomen uit de gang.”

Enge gedachte

“Opnieuw schrok ik heel erg, want vanaf de gang is het maar één trap op en dan ben je bij mijn slaapkamerdeur. De inbrekers waren dus echt heel erg dicht bij mij geweest. Dat vond ik een vreselijk enge gedachte. In de tassen die de inbrekers hadden meegenomen zaten ook de portemonnees van mijn ouders. Al hun pasjes waren inmiddels geblokkeerd, alleen was dat wel heel onhandig aangezien we een paar dagen later op vakantie zouden gaan.”

Chaos

“Na een tijdje zijn mijn broertje en ik allebei toch naar school gegaan. Thuis konden we toch niets doen en bovendien was het een chaos. Eenmaal op school kreeg ik nog op m’n kop dat ik zo erg te laat was. Mijn docent geloofde eerst ook niets van mijn verhaal. Ik kwam heel vaak te laat en hij dacht dat dit de zoveelste smoes was die ik had verzonnen, alleen was het nu echt waar.”

Lang last

“De politie heeft de inbrekers helaas nooit gevonden, het politiedossier werd snel gesloten. De verwerking in mijn hoofd ging niet zo snel. Ik heb veel langer last gehad van de inbraak dan ik eerst doorhad. Jarenlang heb ik uit een voorzorg altijd mijn laptop mee naar boven genomen als ik ging slapen. Ook merkte ik dat ik in de nacht heel alert was en bij elk geluidje rechtop in bed zat. Natuurlijk helemaal niet zo gek na wat er was gebeurd.”

Praten

“Uiteindelijk heb ik er met heel veel mensen over gepraat, zoals vrienden, familie, mijn ouders en mijn broertje. Dat hielp het om het allemaal wat meer te verwerken en achter mij te laten. Achteraf gezien had ik dat veel eerder moeten doen. Dat weet ik nu, maar op dat moment en in de jaren daarna was ik mij helemaal niet bewust van dat het zoveel met mij had gedaan.”

*Emilie haar naam en foto zijn niet echt, haar verhaal is dat wel.